به گزارش هیاهو روزنامه همشهری نوشت: بزرگ ترین قرارداد تاریخ بلدیه را به اسم عدالت خواهی افشا کردند. احتمال برهم خوردن قرارداد وجود دارد. طرف چینی این قرارداد، به جهت شرایط تحریم بر رازداری مصر بوده است و البته حق هم دارد گلایه قهرآمیز کند.
مطابق این قرارداد 2500اتوبوس برقی وارد کشور می شود؛ آن هم از طریق تامین مالی نوین در حوزه مشارکت، مولدسازی و یوزانس.جهت روشن شدن این عدد، باید گفت که خرید اتوبوس طی 12سال دوره مدیریت آقای قالیباف 1200عدد بوده است و در تمام سال های دوره اصلاحات 130دستگاه. تا الان نیز 7برابر دوره اصلاحات یعنی حدود 826دستگاه اتوبوس به ناوگان حمل ونقل عمومی وارد شده است و باز هم جهت تقریب به ذهن، در حال حاضر 5200 دستگاه در ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران هست که تقریبا 3هزار و 53دستگاه آن فعال است. حالا تصور کنید ورود 2500اتوبوس برقی چه تحولی در رفت وآمد مردم ایجاد می کند! تحول در چه چیز؟ کاهش ترافیک، کاهش آلودگی زیست محیطی، کاهش هزینه های حمل ونقل و تسهیل در رفت وآمد عمومی.
افشاکننده قرارداد مدعی است که این قرارداد پشت درهای بسته نوشته شده و به ضرر کشور است. به همین سادگی و با همین بهانه جویی ساده انگارانه یک تصمیم سازنده را به چالش کشیده اند. اجمالا چه کسانی از این قرارداد اطلاع داشته اند؟ شخص رییس جمهور، 4وزارتخانه صمت، امورخارجه، کشور و نفت و در نهایت بانک مرکزی.
قرارداد نیز سراسر به نفع مردم است؛ هم در عدد و رقم که به جای هزار دستگاه در قرارداد اولیه، 2500دستگاه وارد خواهد شد و هم در زمان تحویل که 6ماه بعد از واریز پیش پرداخت اولیه انجام می شود و اگر سنگ اندازی نشود می توان تا پایان سال اتوبوس های برقی را در تهران دید.
اگر این قرار تجاری به هم بخورد که بیم آن می رود و موجب نگرانی شده، آنگاه چه کسی پاسخگو است؟ به طور حتم دستگاه قضایی.
سوال کاملا شفافی وجود دارد که آیا افشای یک قرارداد در شرایط تحریم، تخریب آشکار امنیت روانی و حقیقی مردم نیست؟ آیا مواجهه مستقیم با منافع شهر و مردم نیست؟ آیا شبهه ضدامنیتی بودن آن وجود ندارد؟ چه کسی یا کسانی از برهم خوردن این قرارداد نفع می برند؟ آیا پای یک مافیای ناسالم و پرمسیله و البته دامنه دار در میان نیست؟ در نهایت اینکه دقیقا عدلیه چه وقت خود را مسیول می داند با این جریان سراسر موهن و دکاندار افشاگری، برخورد جدی و بهنگام داشته باشد؟ چرا برخوردها بازدارنده نیست؟
واقعیت این است که آن روز که مثل آب خوردن آبروی مردم را در فضای مجازی می ریختند کسی سراغ شان نرفت تا عبرت بگیرند.
کار بدانجا رسید که همین دستگاه قضایی و نظارتی را به سخره گرفتند و با تعطیل نشان دادن آنها از خود یک قهرمان دست ساز و تصنعی ساختند. باز هم قهریه خاموش بود و بدتر اینکه حمایت هم شدند.
کار بالا گرفت و در مسابقه دکانداری برای افشاگری و گنده گویی های مجازی، نظام را متهم به فساد سیستمی کردند و باز هم انگار نه انگار. گویی امنیت روانی این مردم حرمتی ندارد!
اما اکنون ماجرا فرق دارد؛ «حق الناس» و «بیت المال» و «حق الله» را توجه نکردیم و امروز «حیات جمعی» مردم را تهدید می کنند. آیا قرار نیست به قاعده عقل و قانون تغییر رویه دهیم؟ دادستان محترم کجاست؟
گفتنی است چند روز گذشته یاشار سلطانی، فعال رسانه ای در سایت شخصی خود درباره قرارداد دو میلیارد یورویی شهرداری برای خرید اتوبوس های برقی مطلبی منتشر کرد. سلطانی در این مطلب، به اشکالات قرارداد خرید اتوبوس های برقی توسط شهرداری تهران از طرف چینی با نگاه خود پرداخته است.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "عصبانیت روزنامه شهرداری از افشای قرارداد پنهانی زاکانی با چینی ها/ دادستان کجاست؟ قرارداد دارد هوا می شود" هستید؟ با کلیک بر روی اجتماعی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "عصبانیت روزنامه شهرداری از افشای قرارداد پنهانی زاکانی با چینی ها/ دادستان کجاست؟ قرارداد دارد هوا می شود"، کلیک کنید.