روایت اسکندر کوتی از «پرویزخان»/ در آن روز حساس چه گذشت؟ – خبرگزاری هیاهو | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرنگار هیاهو، فیلم سینمایی «پرویزخان» مقطعی مهم از زندگی مرحوم پرویز دهداری را روایت می کند که با دست خالی و به رغم استعفای بازیکنان مطرح، توانست اتفاقات مهمی را رقم بزند.

این فیلم محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است که به نویسندگی و تهیه کنندگی علی ثقفی اولین بار در جشنواره فجر رونمایی شد و حالا در ترکیب اکران نوروز 1403 قرار گرفته است.

اسکندر کوتی که در فیلم «پرویزخان» به عنوان گزارشگر حضور دارد، درباره دلیل همکاری خود با این پروژه سینمایی گفت: به این دلیل که بازی اصلی ایران- کویت را من گزارش کرده بودم، آقای ثقفی با من تماس گرفت و به دلیل ارادت خاصی که به پرویزخان داشتم قبول کردم که این کار را انجام بدهم و حضور در این اثر برایم افتخار داشت.

قضیه اجرای حرکات موزون در حین گزارش چه بود؟

این گزارشگر با اشاره به روز بازی ایران- کویت تصریح کرد: ما از تهران بازی را گزارش می کردیم و به دلیل شرایط جنگی، اوضاع آن گونه نبود که برویم و در استادیوم حضور داشته باشیم.

کوتی در توضیح حرکات موزونی که در تقابل گزارشگر عرب انجام می دهد، گفت: این موضوع دقیقاً برای همان بازی نبود و از تجربه من می آمد چون در بسیاری از سفرهایی که به کشورهای عربی داشتم و همراه تیم ملی بودم، این کری خوانی ها را با گزارشگران عربی داشتم. در این فیلم خواستیم که آن را به نمایش بگذاریم و این پیشنهاد کارگردان بود؛ چون از وقوع این اتفاقات آگاهی داشت. به هر حال حس و حال گزارشگر بعد از پیروزی تیم ملی، مثل همه مردم شیرین است. همین حال خوب باعث می شود گزارشگر احوالات درونی اش را نشان دهد و این اتفاق در این فیلم افتاد. آن هم وقتی که توانستیم بعد از سال ها تیم کویت را ببریم و این اوج شادی من است که عربی می رقصم و این پیروزی درخشانی برای همه و من به عنوان راوی بود.

وی در پاسخ به این پرسش که نمایش این احوالات به عنوان یک بازیگر و نه یک گوینده ورزشی تا چه اندازه برایش دشوار بوده است، گفت: سخت نبود چرا که قبلاً هم در فیلم «به سوی افتخار» بازی کرده بودم که داریوش ارجمند مربی یک تیم بود و من گزارشگر بازی بودم و این کارها را قبلاً کرده بودم و صرفاً تلاشم این بود که آنچه را کارگردان می خواهد بروز دهم. البته یک چالش هم داشت و آن این بود که مردم تاکنون من را این گونه ندیده بودند؛ در خلال تمام سالها که گزارش کرده بودم صرفاً صدای من شنیده شده بود و مردم کری خوانی های گزارشگران را نمی بینند و حالا می دیدند که گزارشگر فوتبال از شادی می رقصد و این نکته جالب بود.

ماجرای منورهای جنگ و پافشاری پرویز دهداری برای انجام بازی

این گزارشگر پیشکسوت فوتبال با یادآوری بازی ایران و کویت بیان کرد: زمان این مسابقه فوتبال سال 1365 و آن دوران شرایط بسیار سخت بود چرا که درگیر جنگ با عراق بودیم. همان گونه که در فیلم می بینیم آن زمان تعداد زیادی از بازیکنان تیم ملی استعفا داده بودند و آقای دهداری در ایران گشتند و بازیکنان جوان را جمع و کاری کارستان کردند و توانستند پس از سالها این تیم را بالا بکشند به صورتی که پس از 10 سال تیم کویت را شکست دادیم.

وی ادامه داد: در آن شرایط ما در وضعیت خوبی نبودیم و همان روزی که با کویت بازی داشتیم رزمندگان ما در محلی بودند که باید مخفی می مانند و عراقی ها قرار بود برای هر گلی که کویتی ها می زنند منور به آسمان بفرستند و در صورت این اتفاق بچه های ما لو می رفتند و چیزی حدود 3 هزار رزمنده دیده می شدند؛ بر این اساس ممانعت های بسیاری صورت گرفت تا این بازی انجام نشود اما آقای دهداری آن قدر به این جوانان اعتماد داشت که مصر به انجام این بازی بود که این اتفاق افتاد.

کوتی در توضیح واکنش هایی که نسبت به این فیلم رخ داده است بیان کرد: خوشبختانه نقدها منفی نبود و همه کسانی که فیلم را دیدند آن را دوست داشتند.

کارگردان «پرویزخان» تلاش خود را برای ارایه واقعیت انجام داد

کوتی در پاسخ به این پرسش که آیا این موضوع که برخی می گویند اتفاقات این فیلم شبیه واقعیت نیست یا گزارشگر این بازی او نبوده است، گفت: کارگردان تمام تلاشش را کرد تا این قصه همان گونه که رخ داده است به مخاطب نمایش داده شود. البته که در فیلم سینمایی داستانی قرار نیست مانند فیلم مستند وقایع مو به مو اجرا و ساخته شود اما گزارشگر این بازی من بوده ام که از شبکه دو سیما پخش شد.

وی افزود: آقای دهداری در شرایطی تیم را گرفت که تنش ها بسیار زیاد بود و تعداد زیادی استعفا دادند چراکه اخلاق و نظمی را که دهداری دنبالش بود برنمی تابیدند و بازیکن سالاری در اوج بود. دهداری تلاش می کرد تا نظم را در تیم پیاده کند؛ او پس از استعفای بازیکنان، جوانانی را از جای جای ایران جمع کرد و در مقابل نقد ریاست سازمان تربیت بدنی که می گفت این تیم بسیار جوان است گفت که باید به جوانان میدان داد و اعتماد کرد و آن ها را به میدان فرستاد و همین کار را کرد و به پیروزی رسید.

این گزارشگر پیشکسوت اظهار کرد: تمام تلاش دهداری این بود که اخلاق درجه و اولویت اول را داشته باشد و پس از آن بازی و فوتبال. درس هایی را هم به مربیان جهان داد. مثلاً وقتی در جایی از بازی بازیکن ما مصدوم می شود برای اینکه نشان دهد دنبال وقت کشی نیست و به رغم اینکه می تواند از برانکارد استفاده کند به بازیکنانش می گوید که مصدوم را بیرون ببرند تا زمان از دست نرود آن هم زمانی که ما 2 بر 1 جلو بودیم. گزارشگر عرب داد می زد که عجیب است و البته که این رفتار در فوتبال معمول نیست و این ها درس های آقای دهداری بود که به اخلاق و نظم توجه ویژه داشت و این ها را در وجود بازیکنانش نهادینه می کرد. اصلاً به همین دلیل است که امروز می بینیم آن جوانان و اسم هایی چون زرینچه، عابدزاده، مرفاوی، قایقران از هر نظر نمونه اند و اینها پرورش یافته دست مردی هستند که اخلاق برایش در جایگاه نخست قرار دارد.