وسایل ضروری سیسمونی

ببینید رفقا وقتی خبر بارداری میاد یهو انگار یه دکمه تو مغز آدم روشن میشه به اسم “خرید سیسمونی!”. یه موجی از ذوق و هیجان و البته یه کم هم استرس میاد سراغ آدم. من یادمه وقتی فهمیدم نی نی تو راهه اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود : “سیسمونی! وای چه کیفی داره!”. ولی خب کم کم که جلوتر رفتم دیدم بابا قضیه فقط ذوق نیست. یه عالمه چیز میز باید خرید یه عالمه انتخاب باید کرد و یه عالمه سوال بی جواب تو ذهن آدم میچرخه.
اصلا سیسمونی چیه؟ به زبون خودمونی سیسمونی یعنی یه سری وسایل اولیه و ضروری برای نوزاد که پدر و مادرها قبل از به دنیا اومدن نی نی تهیه می کنن تا زندگی رو برای خودشون و البته اون فسقلی راحت تر کنن. البته این تعریف خیلی کلیه. وقتی وارد بازار سیسمونی میشی میبینی که دنیا خیلی بزرگتر از این حرفاست! انقدر تنوع و مدل و مارک و رنگ و لعاب هست که آدم گیج میشه.

از خوشحالیِ زیاد تا گیجیِ مطلق : چالش های خرید سیسمونی

اولش که آدم میره تو مغازه های سیسمونی انگار رفته شهر بازی! همه چی خوشگل و رنگی و دلبَره. آدم دلش میخواد همه شو بخره! ولی خب واقعیت اینه که همه چیز ضروری نیست. و اتفاقا خیلی از چیزایی که خیلی خوشگل و فانتزی به نظر میرسن اصلا به درد نمیخورن یا خیلی کم استفاده میشن.
یکی از بزرگترین چالش ها حجم زیاد اطلاعات و نظرات متفاوته. هر کی یه چیزی میگه! مادربزرگا یه لیست میدن دوستا یه لیست دیگه تو اینترنت یه لیست دیگه. آدم میمونه حرف کیو باور کنه و از کجا شروع کنه. من خودم یادمه یه بار رفتم یه مغازه سیسمونی فروشنده یه لیست بلند بالا داد دستم و گفت “همه اینا لازمه!”. منم که اون موقع هیچی نمیدونستم تقریبا همه شو سفارش دادم! بعدا فهمیدم نصف بیشترشون اصلا به کارم نیومد!
یه مشکل دیگه تبلیغات و بازاریابیه. شرکت های سیسمونی خیلی خوب بلدن چطور دل آدمو ببرن و وسوسه اش کنن. انقدر قشنگ محصولاتشونو نشون میدن و از مزایاشون میگن که آدم فکر میکنه اگه این وسیله رو نخره بچه اش بدبخت میشه! ولی خب خیلی از این تبلیغات فقط برای فروش بیشتره و واقعا ضروری نیستن.
فشار مالی هم یه چالش بزرگ دیگه است. سیسمونی خریدن اصلا ارزون نیست! مخصوصا اگه بخوای همه چیز رو نو و مارک بخری. خیلی از خانواده ها با این مشکل روبرو میشن و نمیدونن چطور باید سیسمونی رو با بودجه شون هماهنگ کنن.

تجربه شخصی من : از خریدهای الکی تا پیدا کردن گنج های واقعی

خب حالا میخوام یکم از تجربه های خودم براتون بگم. همونطور که گفتم اولش خیلی جوگیر شده بودم و کلی چیز میز خریدم که بعدا فهمیدم اصلا به درد نمیخورن. مثلا یه دستگاه استریلایزر شیشه شیر خیلی گرون خریدم ولی بعدا فهمیدم جوشوندن شیشه شیر تو قابلمه خیلی راحت تر و سریع تره! یا مثلا یه عالمه لباس سایز صفر و یک خریدم در حالی که بچه م ماشالا همون اولش هم سایز دو پوشید! کلی لباس نو موند رو دستم!
یه اشتباه بزرگ دیگه که کردم این بود که خیلی به حرف بقیه گوش دادم. هر کی یه چیزی میگفت منم میرفتم میخریدم. بدون اینکه اصلا فکر کنم آیا واقعا به درد من میخوره یا نه. مثلا یکی از دوستام خیلی تعریف تخت و پارک رو میکرد منم خریدم. ولی بچه م اصلا توش نمیموند! همش گریه میکرد و میخواست بغل باشه. تخت و پارک شد یه وسیله اضافی تو خونه!
ولی خب تجربه های موفق هم داشتم. مثلا یه کالسکه خیلی خوب و سبک خریدم که واقعا نجاتم داد. هم برای پیاده روی های روزانه هم برای خرید رفتن خیلی کاربردی بود. یا مثلا یه آغوشی خریدم که خیلی خوب بود برای وقتی که بچه م کوچیک بود و همش میخواست بغل باشه. آغوشی دستامو آزاد میکرد و میتونستم به کارهای دیگه هم برسم.
یه نکته خیلی مهم که یاد گرفتم این بود که سیسمونی هر کسی با دیگری فرق داره. چیزی که برای یه نفر ضروریه ممکنه برای یه نفر دیگه اصلا به درد نخوره. باید به سبک زندگی خودتون فضای خونه تون و بودجه تون فکر کنید و بر اساس اون خرید کنید. و از همه مهم تر به ندای قلب خودتون گوش بدید!