توضیحات صریح روح الله سهرابی پیرامون فیلم‌های توقیفی و بلاتکلیف دولت‌های گذشته

به گزارش گروه فرهنگ وجامعه خبرگزاری علم و فناوری هیاهو، روح الله سهرابی با اشاره به شرایط بغرنج و ناامیدکننده سینما در آغاز دولت سیزدهم گفت: نه تنها در بخش اقتصاد و تعداد مخاطب سینما بلکه در خصوص نحوه حل و فصل مسائل مربوط به فیلم‌ها و سینماگران هم مسئولان سینمایی دولت سیزدهم با انبوهی از موانع و مشکلات مواجه بوده‌اند که لازم بود حتی از ظرفیت‌هایی خارج از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مراجع ذیربط جهت حل و فصل موضوعات استفاده کنند.

وی ادامه داد: به منظور حل و فصل مشکلات فیلم‌هایی همچون «ملاقات خصوصی» که از نظر موضوعی مرتبط با قوه قضائیه بوده است، جلسات متعددی گذاشته‌ایم و نهایتا موفق به اخذ تائیدیه کارشناسان و مسئولان محترم قوه شدیم و یا درخصوص فیلم‌هایی همچون «مصلحت» با اینکه سال‌ها نه مدیران وقت و نه صاحبان فیلم موفق به حل مشکل فیلم نشده بودند، جلسات مختلفی با مراجع قضایی و امنیتی برگزار کردیم تا در نهایت موفق به حل مشکل فیلم شدیم.

مدیرکل نظارت برنمایش فیلم سازمان سینمایی با اشاره به فیلم «قاتل و وحشی» افزود: در خصوص این فیلم باوجود توقیف چندساله، با برخی مراجع و علما مذاکراتی داشته‌ایم و پیگیری‌هایی نیز صورت گرفت که سرانجام موفق به اخذ تائیدیه شدیم. این درحالی است که بدون این پیگیری‌ها این فیلم‌ها و انبوهی از فیلم‌های دیگر کماکان گرفتار بلاتکلیفی و توقیف بوده‌اند. یا حل مشکل «مست عشق» واقعا کار سخت، زمان بر و طاقت فرسایی بوده است که به لطف خدا سرانجام به نتیجه رسید.

وی اضافه کرد: فیلم «آخرین تولد» نیز که بدلیل ملاحظات سیاسی و استقرار دولت جدید در افغانستان غیرقابل حل به نظر می‌رسید که با پیگیری‌ها و تدابیر خاص به نتیجه رسید. اگر بخواهم یک به یک درباره آثار مسئله‌دار صحبت کنم از حوصله این گفتگو خارج است همانگونه که بنده قبلا هم در مصاحبه‌ای اعلام کردم در ابتدای دولت سیزدهم با بیش از ۵۰ فیلم توقیفی یا بلاتکلیف مواجه بوده‌ایم که علیرغم زحماتی که مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید کشیده بودند، اما موفق به حل و فصل مشکلات و رفع موانع نشدند. چرا که سینما در ذات خود حاشیه‌ها و مسائلی دارد که بالقوه می‌تواند همه ارکان نظام را نسبت به خود حساس کند؛ لذا نحوه ورود به حل و فصل مشکلات فیلم‌ها و چگونگی ایجاد تعامل و مراوده بین صاحب اثر و حاکمیت بسیار پیچیده و خاص است و اگر درست مدیریت نشود می‌تواند به توقیف رسمی یا غیررسمی و بلاتکلیف ماندن فیلم منجر شود.

به گفته سهرابی آثار زیادی دچار این مشکلات بوده‌اند و به لطف خدا و با درایت لازم موانع صدور پروانه نمایش و یا اکران آنها برطرف شد که از بین آنها می‌توان این ۵۵ فیلم را نام برد؛ مصلحت، قاتل و وحشی، مجبوریم، روشن، تصور، سه کام حبس، آخرین تولد، گیجگاه، خط استوا، سینما شهر قصه، ستاره بازی، مست عشق، ورود و خروج ممنوع، زن مرد بچه، بی‌رویا، ابلق، نبودن، زد و بند، آزردگان، رگ‌های آبی، خانه شیشه‌ای، ستون ۱۴، شین، کوچه ژاپنی‌ها، خط نجات، احمد به تنهایی، لیپار، پدر و دختر، آهنگ دونفره، سگ بند، ملخ، لابی، عروس خیابان فرشته، زنبور کارگر، عامه پسند، ناطور، سه جلد، یقه سفیدها، پدران، بانک زده‌ها، زنانی که با گرگ‌ها دویده اند، آه سرد، قهرمان من، لختگی، سم‌پاشی، نقره داغ، لاک پشت و حلزون، لاله، کبود، نبودنت، هاوایی، روز ششم، جوجه تیغی، لب خط، باد در کشتزار‌های نیشکر، تافردا، ریش قرمز و غیره. البته این موارد غیر از حدود پانزده فیلم توقیفی ادوار مختلف است که نتیجه بی‌دقتی و بی‌تدبیری در صدور پروانه ساخت بوده که خواسته یا ناخواسته موجب گرفتاری و ضرر و زیان سرمایه‌گذاران و صاحبان فیلم‌ها شده است.

سهرابی در خصوص فیلم‌های زیرزمینی و بدون مجوز نیز عنوان کرد: سینمای زیرزمینی پدیده تازه‌ای نیست که برخی دوستان با افتخار به این دوره نسبت می‌دهند و به یک نامزدخاص ریاست جمهوری آدرس غلط می‌دهند بگونه‌ای که گویا این پدیده حاصل مدیریت سینما در دولت سیزدهم است. درحالی که سینماگران می‌دانند افرادی در سینما داریم که بیش از بیست سال است، چون کارگردانی بلد نیستند با هدف قبلی و بدون مجوز و به صورت زیرزمینی فیلم می‌سازند و از این طریق در جشنواره‌ها کاسبی می‌کنند.