اطلاعات کلی کشور پاناما

کشور پاناما پلی حیاتی میان دو قاره آمریکا و دروازه ای کلیدی بین اقیانوس های آرام و اطلس همواره به دلیل موقعیت استراتژیک بی نظیرش مورد توجه جهانیان بوده است. این باریکه خاکی که بیش از یک گذرگاه آبی شهرت دارد دارای جغرافیایی متنوع تاریخی پرفراز و نشیب اقتصادی پویا متکی بر خدمات و فرهنگی غنی و چندوجهی است. کاوش در ابعاد مختلف این کشور از جنگل های بارانی سرسبز و سواحل بکر آن گرفته تا پیچیدگی های سیاسی و اقتصادی ناشی از نقش محوری اش در تجارت جهانی تصویری جامع از هویت پاناما ارائه می دهد. درک اطلاعات کلی درباره پاناما به شما کمک می کند تا با یکی از مهم ترین کشورهای آمریکای مرکزی و تأثیر آن بر مناسبات بین المللی آشنا شوید.

جغرافیای پاناما

موقعیت جغرافیایی و مرزها

کشور پاناما در آمریکای مرکزی واقع شده و به عنوان باریک ترین بخش خشکی در این منطقه آمریکای شمالی را به آمریکای جنوبی متصل می کند. این موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد از دیرباز اهمیت استراتژیک فراوانی برای پاناما به ارمغان آورده است. از شمال با دریای کارائیب (بخشی از اقیانوس اطلس) و از جنوب با اقیانوس آرام مرز آبی دارد. در خشکی از غرب با کشور کاستاریکا و از شرق با کشور کلمبیا همسایه است. مرز زمینی پاناما با کاستاریکا حدود ۳۴۸ کیلومتر و با کلمبیا حدود ۳۳۹ کیلومتر طول دارد. سواحل طولانی آن در دو سمت دسترسی به مسیرهای کشتیرانی بین المللی را تسهیل کرده و نقش آن را در تجارت جهانی پررنگ ساخته است.

آب و هوای پاناما

آب و هوای پاناما عمدتاً گرمسیری و استوایی است که با دماهای بالا و رطوبت زیاد در طول سال مشخص می شود. نزدیکی به خط استوا باعث شده تا تغییرات فصلی بر اساس دما چندان محسوس نباشد و فصول بیشتر بر اساس میزان بارندگی تفکیک شوند. به طور کلی دو فصل اصلی وجود دارد: فصل خشک (تابستان) که معمولاً از دسامبر تا آوریل ادامه دارد و با آفتاب فراوان و بارندگی کم همراه است؛ و فصل مرطوب (زمستان) که از می تا نوامبر طول می کشد و با بارندگی های شدید و تقریباً روزانه مشخص می شود. میانگین دما در مناطق پست ساحلی در حدود ۲۴ تا ۳۲ درجه سانتی گراد است در حالی که در مناطق کوهستانی و مرتفع تر دما معتدل تر بوده و می تواند به زیر ۲۰ درجه سانتی گراد نیز برسد. رطوبت بالا در تمام طول سال از ویژگی های بارز آب و هوای این کشور است.

توپوگرافی و عوارض زمین

توپوگرافی پاناما بسیار متنوع است و شامل کوهستان ها تپه ها دشت های ساحلی و جنگل های بارانی انبوه می شود. ستون فقرات جغرافیایی کشور را رشته کوه هایی تشکیل می دهند که در امتداد آن کشیده شده اند. مهم ترین این رشته کوه ها کوردیلرا د تالامانکا (Cordillera de Talamanca) در مرز با کاستاریکا و کوردیلرا سن بلاس (Cordillera de San Blas) در نزدیکی مرز کلمبیا هستند. بلندترین نقطه پاناما آتشفشان بارو (Volcán Barú) با ارتفاع ۳۴۷۵ متر است که در غرب کشور قرار دارد و تنها آتشفشان پاناما محسوب می شود. مناطق پست ساحلی در هر دو سمت اقیانوس آرام و دریای کارائیب گسترده شده اند. قسمت شرقی کشور به ویژه منطقه دارین (Darién) عمدتاً پوشیده از جنگل های بارانی متراکم و صعب العبور است که عبور از آن بسیار دشوار است و مرز زمینی با کلمبیا در این منطقه به دلیل همین عوارض طبیعی به نام دارین گپ (Darién Gap) شناخته می شود و عملاً فاقد جاده است. رودخانه های متعددی نیز در سراسر کشور جریان دارند که بسیاری از آن ها نقش مهمی در تأمین آب کانال پاناما ایفا می کنند.

تاریخچه پاناما

دوران پیش از کلمبیا

پیش از ورود اروپایی ها منطقه پاناما زیستگاه چندین گروه از بومیان آمریکایی بود که هر کدام فرهنگ زبان و ساختار اجتماعی خاص خود را داشتند. از مهم ترین این اقوام می توان به کوئه وا (Cuevas) کوکله (Coclé) و امبرا-وائونان (Emberá-Wounaan) اشاره کرد. این جوامع عمدتاً بر پایه کشاورزی (کاشت ذرت لوبیا کدو و ریشه های خوراکی) ماهیگیری و شکار زندگی می کردند. آن ها در ساخت سفال طلاکاری و کنده‎کاری روی چوب مهارت داشتند و آثار باستانی کشف شده از جمله گورستان های باستانی در منطقه کوکله نشان دهنده تمدن هایی با سازماندهی اجتماعی پیچیده و مهارت های هنری پیشرفته است. موقعیت پاناما به عنوان یک گذرگاه طبیعی باعث می شد که این منطقه محل عبور و مرور و تبادل فرهنگی بین جوامع مختلف در آمریکای شمالی و جنوبی باشد.

استعمار اسپانیا

کریستف کلمب در سال ۱۵۰۲ در جریان چهارمین سفر خود به قاره آمریکا سواحل کارائیب پاناما را کشف کرد. اما اولین استقرار دائم اسپانیایی ها در سال ۱۵۱۰ در منطقه دارین صورت گرفت و شهر سانتا ماریا لا آنتیگوا دل دارین تأسیس شد. به زودی اسپانیایی ها متوجه اهمیت استراتژیک این باریکه برای عبور از اقیانوس ها شدند و در سال ۱۵۱۹ شهر پاناما سیتی (Panamá City) را در سمت اقیانوس آرام تأسیس کردند. این شهر به سرعت به مرکز اصلی تجارت و انتقال طلا و نقره استخراج شده از پرو و سایر مناطق آمریکای جنوبی به اسپانیا تبدیل شد. مسیرهای زمینی مانند کامینو رئال (Camino Real) و کامینو د کروس (Camino de Cruces) برای حمل و نقل کالا و ثروت در سراسر باریکه ایجاد شدند. دوران استعمار اسپانیا با بهره کشی شدید از بومیان گسترش بیماری ها و ورود بردگان آفریقایی همراه بود که به تغییرات عمیق جمعیتی و اجتماعی در منطقه انجامید. پاناما به عنوان بخشی از نایب السلطنه پرو و سپس نایب السلطنه گرانادای جدید (شامل کلمبیا اکوادور و ونزوئلا امروزی) اداره می شد.

استقلال از کلمبیا

پس از قرن ها حکومت اسپانیا پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا اعلام استقلال کرد و به جمهوری گرانادای بزرگ (Gran Colombia) که توسط سیمون بولیوار تأسیس شده بود پیوست. این جمهوری شامل کلمبیا ونزوئلا و اکوادور امروزی بود. پس از فروپاشی گرانادای بزرگ در سال ۱۸۳۰ پاناما به بخشی از جمهوری گرانادای جدید تبدیل شد که بعدها به کلمبیا معروف شد. در طول قرن نوزدهم پاناما چندین بار تلاش برای استقلال از کلمبیا انجام داد اما این تلاش ها ناموفق بود. موقعیت جغرافیایی باریکه و پتانسیل آن برای ساخت یک کانال بین اقیانوسی توجه قدرت های جهانی به ویژه ایالات متحده آمریکا را به خود جلب کرد. در اوایل قرن بیستم پس از اینکه مذاکرات کلمبیا با ایالات متحده برای ساخت کانال به شکست انجامید ایالات متحده از جنبش استقلال طلبی در پاناما حمایت کرد. در نهایت پاناما در تاریخ ۳ نوامبر ۱۹۰۳ با حمایت نظامی و سیاسی ایالات متحده از کلمبیا اعلام استقلال کرد و به یک جمهوری مستقل تبدیل شد.

تاریخچه کانال پاناما

ایده ایجاد یک گذرگاه آبی در باریکه پاناما قرن ها قدمت دارد اما اولین تلاش جدی برای ساخت کانال توسط فرانسوی ها به رهبری فردیناند دو لسپس در دهه ۱۸۸۰ آغاز شد. این پروژه به دلیل مشکلات مهندسی بیماری های گرمسیری (مانند مالاریا و تب زرد) و مشکلات مالی با شکست مواجه شد. پس از استقلال پاناما در سال ۱۹۰۳ ایالات متحده حقوق ساخت و بهره برداری از کانال را به دست آورد. ساخت کانال توسط ایالات متحده در سال ۱۹۰۴ آغاز شد و با غلبه بر چالش های عظیم بهداشتی و مهندسی در سال ۱۹۱۴ به پایان رسید. کانال پاناما به سرعت به یکی از مهم ترین مسیرهای کشتیرانی در جهان تبدیل شد و نقش حیاتی در تجارت بین المللی ایفا کرد. کنترل کانال و منطقه اطراف آن (معروف به منطقه کانال) برای دهه ها در اختیار ایالات متحده بود که این موضوع منبع تنش بین دو کشور بود. پس از سال ها مذاکره و توافق نامه سرانجام کنترل کامل کانال پاناما در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ به دولت پاناما واگذار شد.

نظام سیاسی و دولتی پاناما

پایتخت و شهرهای مهم

پایتخت و بزرگترین شهر پاناما پاناما سیتی (Panamá City) است که در سواحل اقیانوس آرام و ورودی کانال پاناما قرار دارد. این شهر نه تنها مرکز سیاسی و اداری کشور است بلکه قطب اصلی اقتصادی مالی و فرهنگی پاناما نیز محسوب می شود. پاناما سیتی با آسمان خراش های مدرن منطقه تاریخی کاسکو ویجو (Casco Viejo) که میراث جهانی یونسکو است و مراکز خرید بزرگ چهره ای پویا و بین المللی دارد. از دیگر شهرهای مهم پاناما می توان به کولون (Colón) در ورودی کارائیب کانال پاناما اشاره کرد که یک منطقه آزاد تجاری بزرگ دارد و بندر مهمی است. داوید (David) سومین شهر بزرگ کشور در استان چیریکی (Chiriquí) در غرب مرکز کشاورزی و دامداری منطقه است. سانتیاگو (Santiago) در مرکز کشور و لاس تابلاس (Las Tablas) در شبه جزیره آزوئرو (Azuero) نیز از مراکز مهم منطقه ای به شمار می روند.

ساختار حکومت

پاناما یک جمهوری دموکراتیک ریاست جمهوری است. نظام حکومتی بر اساس تفکیک قوا به سه شاخه اصلی تقسیم می شود: قوه مجریه قوه مقننه و قوه قضائیه. رئیس جمهور هم رئیس دولت و هم رئیس کشور است و با رأی مستقیم مردم برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شود و امکان انتخاب مجدد متوالی ندارد. کابینه وزرا توسط رئیس جمهور منصوب می شوند. قوه مقننه بر عهده مجلس ملی (Asamblea Nacional) است که یک مجلس تک مجلسی است. نمایندگان مجلس نیز با رأی مستقیم مردم برای دوره ای پنج ساله انتخاب می شوند. قوه قضائیه شامل دادگاه عالی عدالت (Corte Suprema de Justicia) و دادگاه های پایین تر است. اعضای دادگاه عالی توسط رئیس جمهور با تأیید مجلس ملی منصوب می شوند. قانون اساسی فعلی پاناما در سال ۱۹۷۲ تصویب شده و چندین بار اصلاح شده است. کشور از نظر اداری به استان ها (Provincias) مناطق بومی (Comarcas Indígenas) و بخش ها (Distritos) تقسیم می شود.

اقتصاد پاناما

صنایع اصلی

اقتصاد پاناما عمدتاً بر پایه بخش خدمات استوار است که بخش عمده ای از تولید ناخالص داخلی (GDP) و اشتغال را تشکیل می دهد. مهم ترین بخش خدمات حمل و نقل و لجستیک است که ارتباط مستقیمی با کانال پاناما و بنادر آن دارد. خدمات مالی و بانکی نیز نقش بسیار مهمی ایفا می کنند و پاناما به عنوان یک مرکز مالی بین المللی شناخته می شود. گردشگری یکی دیگر از ستون های اصلی اقتصاد است که با توجه به جاذبه های طبیعی و تاریخی متنوع در سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. علاوه بر خدمات بخش های دیگری نیز در اقتصاد پاناما فعال هستند. کشاورزی شامل محصولاتی مانند موز نیشکر قهوه ذرت و برنج است هرچند سهم آن در GDP در مقایسه با خدمات کمتر است. صنعت شامل تولیدات سبک ساخت و ساز و فرآوری محصولات کشاورزی است. منطقه آزاد تجاری کولون نیز یکی از بزرگترین مناطق آزاد تجاری در جهان است و نقش مهمی در تجارت منطقه ای ایفا می کند.

واحد پول

واحد پول رسمی کشور پاناما بالبوآ (Balboa) است که نام آن از کاشف اسپانیایی واسکو نونیز د بالبوآ گرفته شده است. جالب توجه است که بالبوآ به صورت فیزیکی تنها به شکل سکه در گردش است و اسکناس های بالبوآ وجود ندارد. از سال ۱۹۰۴ پاناما یک توافق نامه پولی با ایالات متحده دارد که بر اساس آن بالبوآ به صورت رسمی با نرخ ۱:۱ به دلار آمریکا متصل است و دلار آمریکا به عنوان پول رایج و قانونی در کنار بالبوآ در پاناما استفاده می شود. در عمل اسکناس های دلار آمریکا در تمام معاملات روزمره مورد استفاده قرار می گیرند و مردم پاناما از دلار به عنوان ارز اصلی استفاده می کنند. سکه های بالبوآ نیز در کنار سکه های مشابه دلار آمریکا در گردش هستند. این سیستم پولی ثبات اقتصادی نسبی را برای پاناما فراهم کرده است.

نقش کانال پاناما در اقتصاد

کانال پاناما قلب تپنده اقتصاد این کشور است و نقش بی بدیلی در توسعه و شکوفایی آن ایفا می کند. این آبراه حیاتی یکی از شلوغ ترین مسیرهای کشتیرانی در جهان است و هزاران کشتی سالانه از آن عبور می کنند و عوارض قابل توجهی به دولت پاناما پرداخت می کنند. درآمدهای حاصل از عوارض کانال به همراه درآمدهای ناشی از خدمات مرتبط با حمل و نقل لجستیک و بندرگاه ها بخش بزرگی از بودجه دولت و تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهند. علاوه بر درآمدهای مستقیم کانال پاناما به توسعه صنایع و خدمات پشتیبان مانند کشتیرانی بیمه دریایی تعمیر و نگهداری کشتی و خدمات مالی کمک کرده است. منطقه آزاد تجاری کولون نیز از موقعیت کانال بهره می برد. به طور کلی کانال پاناما نه تنها یک منبع درآمد بلکه عاملی کلیدی در جذب سرمایه گذاری خارجی و تقویت جایگاه پاناما به عنوان یک مرکز تجاری و لجستیکی بین المللی است و تأثیر آن بر هر جنبه ای از اقتصاد کشور مشهود است.

فرهنگ و جامعه پاناما

زبان رسمی

زبان رسمی و رایج در کشور پاناما اسپانیایی است. این زبان توسط اکثریت قریب به اتفاق جمعیت صحبت می شود و در دولت آموزش رسانه و تمام جنبه های زندگی عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. گویش اسپانیایی مورد استفاده در پاناما شباهت های زیادی با گویش های کارائیب دارد و تحت تأثیر زبان های بومی و همچنین زبان انگلیسی قرار گرفته است به ویژه به دلیل حضور تاریخی ایالات متحده در منطقه کانال. علاوه بر اسپانیایی چندین زبان بومی نیز توسط اقوام مختلف در مناطق بومی (Comarcas Indígenas) صحبت می شود. از مهم ترین این زبان ها می توان به گوایمی (Ngäbere) بوگل (Buglé) کونای (Kuna) و امبرا (Emberá) اشاره کرد. زبان انگلیسی نیز به ویژه در مناطق توریستی تجاری و در میان قشر تحصیل کرده نسبتاً رایج است و بسیاری از مردم با آن آشنایی دارند.

جمعیت و تنوع قومیتی

جمعیت پاناما طبق آخرین برآوردها حدود ۴٫۴ میلیون نفر است. این کشور دارای تنوع قومیتی قابل توجهی است که بازتابی از تاریخ آن به عنوان یک گذرگاه بین المللی است. بزرگترین گروه جمعیتی را مستیزوها (Mestizos) تشکیل می دهند که ترکیبی از تبار اروپایی و بومی هستند و بیش از ۶۵ درصد جمعیت را شامل می شوند. گروه بعدی جمعیت آفرو-پانامایی ها هستند که شامل نوادگان بردگان آفریقایی و همچنین مهاجران از جزایر کارائیب هستند و حدود ۱۵ درصد جمعیت را تشکیل می دهند. جمعیت بومی شامل چندین گروه قومی مانند نگابه-بوگل (Ngäbe-Buglé) کونا (Kuna) امبرا (Emberá) وائونان (Wounaan) و ناسا (Naso) است که عمدتاً در مناطق خودمختار زندگی می کنند و حدود ۸ درصد جمعیت را تشکیل می دهند. همچنین اقلیت های قابل توجهی از تبار اروپایی آسیایی (به ویژه چینی ها) و خاورمیانه ای در پاناما زندگی می کنند که به غنای فرهنگی این کشور افزوده اند.

دین و مذهب

آزادی دین و مذهب در قانون اساسی پاناما تضمین شده است. اکثریت قریب به اتفاق مردم پاناما پیرو مسیحیت هستند. بزرگترین فرقه مسیحی کلیسای کاتولیک رومی است که ریشه در دوران استعمار اسپانیا دارد و بیش از ۷۰ درصد جمعیت خود را پیرو آن می دانند. پروتستانتیسم به ویژه فرقه های انجیلی نیز در دهه های اخیر رشد قابل توجهی داشته و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد جمعیت را شامل می شود. علاوه بر مسیحیت اقلیت های مذهبی دیگری نیز در پاناما حضور دارند از جمله مسلمانان یهودیان بودایی ها و پیروان بهائیت. همچنین برخی از جوامع بومی سنت ها و باورهای مذهبی اجدادی خود را حفظ کرده اند که اغلب با عناصر مسیحیت ترکیب شده است. تنوع مذهبی در پاناما نسبتاً بالاست و همزیستی مسالمت آمیز بین گروه های مختلف مذهبی وجود دارد.

آداب و رسوم و سنت ها

فرهنگ و آداب و رسوم پاناما ترکیبی غنی از تأثیرات بومی اسپانیایی آفریقایی و آمریکایی است. موسیقی و رقص نقش مهمی در زندگی اجتماعی دارند. سبک های موسیقی محلی مانند تیپیکو (Típico) و سالسا بسیار محبوب هستند. رقص پویرا (Pollera) با لباس های سنتی زیبا و پرزرق و برق نماد فرهنگی پاناما محسوب می شود. جشن ها و فستیوال های مذهبی مانند کارناوال (Carnaval) که قبل از ایام روزه برگزار می شود از مهم ترین رویدادهای اجتماعی هستند و با رژه موسیقی و رقص همراهند. خانواده در فرهنگ پاناما جایگاه ویژه ای دارد و روابط خانوادگی بسیار محکم است. مهمان نوازی از ویژگی های بارز مردم پاناما است. غذاهای پانامایی نیز تحت تأثیر ترکیبی از مواد اولیه محلی و سنت های آشپزی مختلف قرار دارند؛ برنج لوبیا پلاتانو (موز سبز پخته شده) و انواع غذاهای دریایی از اجزای اصلی رژیم غذایی هستند. پناما سیتی به عنوان یک شهر مدرن و بین المللی سبک زندگی شهری را منعکس می کند در حالی که در مناطق روستایی و بومی سنت ها و شیوه های زندگی قدیمی تر همچنان حفظ شده اند.

گردشگری در پاناما

جاذبه های طبیعی

پاناما با داشتن تنوع جغرافیایی بالا جاذبه های طبیعی فراوانی برای گردشگران ارائه می دهد. سواحل زیبای کارائیب و اقیانوس آرام با آب های فیروزه ای و شن های سفید مقاصد محبوبی برای استراحت و ورزش های آبی هستند. مجمع الجزایر سن بلاس (San Blas Islands) در سمت کارائیب با صدها جزیره کوچک مرجانی که توسط بومیان کونا اداره می شوند تجربه ای منحصر به فرد از فرهنگ بومی و طبیعت بکر ارائه می دهد. مجمع الجزایر بوکاس دل تورو (Bocas del Toro) در شمال غربی نیز به دلیل سواحل زیبا فرصت های موج سواری و غواصی و جنگل های بارانی مجاور شهرت دارد. جنگل های بارانی پاناما از جمله پارک ملی دارین (Darién National Park) که میراث جهانی یونسکو است زیستگاه تنوع زیستی فوق العاده ای هستند و فرصت هایی برای پیاده روی پرنده نگری و مشاهده حیات وحش فراهم می کنند. مناطق کوهستانی مانند بوقوئته (Boquete) با آب و هوای معتدل تر مزارع قهوه مسیرهای پیاده روی در میان مزارع و جنگل ها و فرصت صعود به آتشفشان بارو برای علاقه مندان به طبیعت و فعالیت های ماجراجویانه جذاب هستند.

اماکن تاریخی

پاناما دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی متعددی است که بازتابی از دوران پیش از کلمبیا استعمار اسپانیا و ساخت کانال هستند. منطقه تاریخی پاناما لا ویجا (Panamá Viejo) اولین شهر اسپانیایی در سواحل اقیانوس آرام که در سال ۱۵۱۹ تأسیس شد و در سال ۱۶۷۱ توسط دزدان دریایی ویران شد امروزه بقایای باستانی آن به عنوان میراث جهانی یونسکو مورد بازدید قرار می گیرد. منطقه تاریخی کاسکو ویجو (Casco Viejo) یا شهر قدیم پاناما سیتی که پس از ویرانی پاناما لا ویجا ساخته شد با معماری استعماری زیبا کلیساهای تاریخی میدان های سنگفرش و خیابان های باریک فضایی دلنشین برای قدم زدن و آشنایی با تاریخ شهر است و آن نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. استحکامات استعماری در سمت کارائیب به ویژه در پورتوبلو (Portobelo) و سن لورنزو (San Lorenzo) که برای حفاظت از مسیرهای تجاری اسپانیا ساخته شده بودند نمونه های برجسته ای از معماری نظامی استعماری هستند و آن ها نیز جزو میراث جهانی یونسکو محسوب می شوند. موزه کانال بین اقیانوسی در پاناما سیتی نیز تاریخچه جذاب ساخت و بهره برداری از کانال پاناما را به نمایش می گذارد و یک مکان تاریخی مهم است.

پایتخت کشور پاناما چیست؟

پایتخت و بزرگترین شهر کشور پاناما پاناما سیتی (Panamá City) است که مرکز سیاسی اقتصادی و فرهنگی این کشور به شمار می رود و در ورودی اقیانوس آرام کانال پاناما واقع شده است.

واحد پول رسمی پاناما کدام است؟

واحد پول رسمی پاناما بالبوآ (Balboa) است اما اسکناس های آن رایج نیستند. در عمل دلار آمریکا به صورت گسترده و به عنوان پول قانونی در تمام معاملات روزمره استفاده می شود و بالبوآ فقط به شکل سکه در کنار سکه های دلار در گردش است.

زبان رایج در پاناما چیست؟

زبان رسمی و رایج در کشور پاناما اسپانیایی است. علاوه بر اسپانیایی چندین زبان بومی نیز توسط اقوام ساکن در مناطق خودمختار صحبت می شود و زبان انگلیسی نیز در مناطق توریستی و تجاری رایج است.

موقعیت جغرافیایی پاناما کجاست؟

پاناما در آمریکای مرکزی قرار دارد و باریک ترین قسمت خشکی است که آمریکای شمالی را به آمریکای جنوبی متصل می کند. این کشور از شمال با دریای کارائیب و از جنوب با اقیانوس آرام مرز آبی دارد و با کاستاریکا و کلمبیا همسایه است.

آب و هوای پاناما چگونه است؟

آب و هوای پاناما گرمسیری و استوایی است که با دماهای بالا و رطوبت زیاد در طول سال مشخص می شود. این کشور دو فصل اصلی دارد: فصل خشک از دسامبر تا آوریل و فصل مرطوب از می تا نوامبر که با بارندگی های بیشتر همراه است.