اسلام دومین دین بزرگ جهان

اسلام دومین دین بزرگ جهان است. با بیش از 2 میلیارد پیرو پس از مسیحیت قرار می گیرد. این دین ابراهیمی توحیدی است و بر پایه قرآن و تعالیم پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) بنا شده است. جمعیت مسلمانان در سراسر جهان رو به رشد است.

اسلام دومین دین بزرگ جهان

آیین اسلام به عنوان دومین آیین پرجمعیت در سطح گیتی شناخته می شود و جایگاهی بی بدیل در نقشه جمعیتی ادیان دارد. این جایگاه نه تنها نشان دهنده تعداد کثیر پیروان این مکتب الهی است بلکه بیانگر گستردگی جغرافیایی و نفوذ فرهنگی آن در قاره های مختلف جهان نیز محسوب می شود. پس از مسیحیت که بزرگترین دین از نظر شمار معتقدان است اسلام با فاصله ای قابل توجه در رتبه دوم قرار می گیرد. این رتبه بندی بر اساس آمارهای جمعیتی و مطالعات میدانی صورت می پذیرد و تحولات جمعیتی در مناطق مختلف پیوسته بر این آمارها تأثیرگذار است.

رشد جمعیت مسلمانان در دهه های اخیر به دلایل مختلفی از جمله نرخ موالید و گرایش افراد به این دین چشمگیر بوده است. این پویایی جمعیتی جایگاه اسلام را به عنوان یک نیروی مهم در عرصه جهانی تثبیت کرده است. حضور مسلمانان در جوامع گوناگون از کشورهای با اکثریت مسلمان در آسیا و آفریقا گرفته تا جوامع اقلیت در اروپا و آمریکا تنوع و گستردگی این امت واحده را به تصویر می کشد. شناخت این جایگاه برای درک بهتر تحولات جهانی و روابط بین الملل ضروری است.

تعریف بر اساس جمعیت

تعریف جایگاه یک دین بر اساس جمعیت پیروان یکی از رایج ترین روش ها در مطالعات جمعیت شناسی دینی است. در این رویکرد تعداد افرادی که خود را پیرو یک آیین خاص معرفی می کنند مبنای رتبه بندی قرار می گیرد. این آمارها معمولاً از طریق سرشماری های ملی نظرسنجی های جمعیتی و تخمین های مؤسسات تحقیقاتی جمع آوری می شوند. با این حال دستیابی به آماری کاملاً دقیق چالش برانگیز است زیرا روش های جمع آوری داده تعاریف مورد استفاده برای پیرو دین و میزان دسترسی به اطلاعات در کشورهای مختلف متفاوت است.

با وجود این چالش ها اجماع کلی در میان جمعیت شناسان بر این است که اسلام از نظر تعداد پیروان در رتبه دوم جهانی قرار دارد. آمارهای مختلف ممکن است اعداد متفاوتی را گزارش کنند اما همگی بر این موقعیت تأکید دارند. این روش تعریف تصویری کلی از اندازه و مقیاس هر دین در سطح جهان ارائه می دهد و امکان مقایسه بین ادیان اصلی را فراهم می آورد. این نگاه جمعیتی درک ما را از پراکندگی و نفوذ جهانی ادیان عمیق تر می سازد.

منشأ و تاریخ

دین اسلام در اوایل قرن هفتم میلادی در شبه جزیره عربستان ظهور یافت. این آیین الهی توسط حضرت محمد (ص) که مسلمانان او را آخرین پیامبر الهی می دانند به مردم ابلاغ شد. بر اساس باور مسلمانان وحی الهی در قالب آیات قرآن کریم بر قلب ایشان نازل گردید. شهر مکه زادگاه پیامبر و سپس مدینه که هجرت پیامبر به آنجا نقطه آغاز تقویم اسلامی (هجری قمری) است کانون های اولیه پیدایش و گسترش اسلام بودند.

پس از رحلت پیامبر اسلام این دین به سرعت در خارج از شبه جزیره عربستان گسترش یافت. فتوحات مسلمانان در قرون اولیه قلمروهای وسیعی از شمال آفریقا و خاورمیانه تا بخش هایی از آسیا و اروپا را در بر گرفت. این گسترش نه تنها نظامی بود بلکه شامل تبادلات فرهنگی علمی و تجاری نیز می شد که به نفوذ عمیق تر اسلام در جوامع مختلف کمک کرد. تاریخ اسلام شاهد دوران های درخشانی در زمینه علم فلسفه هنر و معماری بوده است که تمدن اسلامی نامیده می شود و تأثیرات ماندگار آن در سراسر جهان مشهود است.

ریشه شناسی

واژه اسلام (Islam) یک کلمه عربی است که از ریشه سه حرفی س-ل-م (سَلَمَ) مشتق شده است. این ریشه معنای عمیقی دارد که شامل مفاهیمی مانند تسلیم شدن سالم ماندن صلح و اطاعت است. در معنای دینی اسلام به معنای تسلیم شدن یا گردن نهادن به اراده و فرمان خداوند یکتا (الله) است. فردی که به این آیین می گراید و تسلیم اراده الهی می شود مسلمان (Muslim) نامیده می شود که به معنای تسلیم شونده است.

این ریشه شناسی جوهر اصلی این دین را منعکس می کند: رابطه فرد با خالق بر پایه تسلیم و اطاعت آگاهانه و آزادانه. تسلیم در اسلام به معنای پذیرش یگانگی خداوند و پیروی از تعالیم و دستورات اوست که از طریق پیامبران و کتب آسمانی ابلاغ شده است. این مفهوم تسلیم نه تنها یک عمل عبادی بلکه یک سبک زندگی است که بر صلح درونی با خود و صلح بیرونی با جهان بر پایه ارتباط صحیح با خداوند تأکید دارد.

یکتاپرستی

اساس و ستون فقرات اعتقادی در دین اسلام مفهوم توحید یا یکتاپرستی مطلق است. مسلمانان عمیقاً باور دارند که تنها یک خداوند یگانه و بی همتا وجود دارد که خالق نگهدارنده و فرمانروای مطلق هستی است. این باور به یگانگی خداوند اصلی ترین آموزه ای است که تمامی اعمال عبادی و جنبه های زندگی مسلمانان را شکل می دهد. خداوند در اسلام با نام های متعددی شناخته می شود که هر یک صفتی از صفات کمالیه او را بیان می کنند اما همه این نام ها به یک ذات واحد و بی شریک بازمی گردند.

مفهوم توحید در اسلام شامل نفی هرگونه شریک یا همتا برای خداوند در ذات صفات و افعال اوست. این اصل به شدت بر دوری از هر نوع شرک یا دوگانه پرستی تأکید دارد. مسلمانان معتقدند که خداوند نه زاده شده و نه می زاید و هیچ چیز شبیه او نیست. این تأکید بر توحید محض اسلام را در میان ادیان ابراهیمی به عنوان آیینی با تمرکز بی بدیل بر یگانگی مطلق خداوند متمایز می سازد و اساس رابطه عبادی و اخلاقی انسان با خالق را بنا می نهد.

پیامبری

در منظومه فکری اسلام مفهوم پیامبری جایگاهی محوری دارد. مسلمانان معتقدند که خداوند برای هدایت بشر و ابلاغ پیام ها و دستورات خود افرادی را از میان انسان ها برگزیده و به عنوان پیامبر مبعوث کرده است. این پیامبران واسطه هایی میان خالق و مخلوق هستند که وحی الهی را دریافت کرده و به مردم می رسانند. سلسله پیامبران در اسلام طولانی است و شامل شخصیت هایی می شود که در ادیان ابراهیمی پیشین نیز مورد احترام هستند مانند آدم نوح ابراهیم موسی و عیسی (علیهم السلام).

مسلمانان به تمامی پیامبران الهی که در قرآن نامشان ذکر شده یا به آن ها اشاره شده است ایمان دارند و برایشان احترام قائلند. با این حال حضرت محمد (ص) جایگاهی ویژه دارد؛ مسلمانان او را خاتم النبیین یا آخرین پیامبر می دانند. این به آن معناست که پس از ایشان پیامبر دیگری مبعوث نخواهد شد و رسالت ایشان کامل کننده و تأییدکننده رسالت های پیشین است. ایمان به پیامبران و رسالت آن ها جزء اصول بنیادین اعتقاد در اسلام است.

کتاب مقدس

کتاب مقدس اصلی و محور هدایت برای مسلمانان قرآن کریم است. مسلمانان باور دارند که قرآن کلام لفظی و بی کم وکاست خداوند است که به تدریج و در طول بیست و سه سال از طریق فرشته وحی جبرئیل بر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) نازل شده است. قرآن به زبان عربی مبین نازل شده و مسلمانان معتقدند که متن اصلی آن از هرگونه تحریف و تغییر مصون مانده و تا به امروز به همان صورت اولیه حفظ شده است.

قرآن شامل دستورات الهی برای زندگی فردی و اجتماعی راهنمایی های اخلاقی قصص پیامبران پیشین توصیف های از جهان هستی و عالم غیب و مبانی اعتقادی است. این کتاب نه تنها منبع اصلی شریعت اسلامی (قوانین و احکام دینی) است بلکه الهام بخش هنر فرهنگ ادبیات و علوم در تمدن اسلامی بوده است. مسلمانان قرآن را به عنوان معجزه جاوید پیامبر اسلام و راهنمای کامل برای دستیابی به سعادت در دنیا و آخرت می نگرند. علاوه بر قرآن سنت پیامبر (شامل گفتار کردار و تأیید ایشان) که در قالب حدیث جمع آوری شده نیز منبع مهمی برای درک و عمل به آموزه های اسلامی است.

گرایش اخلاقی

نظام اخلاقی در اسلام ریشه در آموزه های قرآن و سنت پیامبر (ص) دارد و بر پایه ارتباط صحیح با خداوند خود دیگران و محیط زیست استوار است. هدف اصلی اخلاق اسلامی پرورش فردی با فضائل نیکو و جامعه ای عادلانه و متعادل است. اصول اخلاقی در اسلام جهان شمول هستند و بر مفاهیمی چون عدالت صداقت امانت داری مهربانی فروتنی صبر بخشش و دوری از رذائل اخلاقی مانند دروغ خیانت حسد تکبر و اسراف تأکید دارند.

اسلام به مؤمنان دستور می دهد که در تمامی اعمال خود از جمله کسب وکار روابط خانوادگی و تعاملات اجتماعی اصول اخلاقی را رعایت کنند. مسئولیت پذیری فردی در قبال اعمال و نیت ها یکی از جنبه های مهم اخلاق اسلامی است زیرا مسلمانان باور دارند که در روز قیامت در برابر خداوند پاسخگوی اعمال خود خواهند بود. گرایش اخلاقی در اسلام نه تنها به دنبال تنظیم رفتار بیرونی است بلکه بر پاکیزگی نیت و تهذیب نفس درونی نیز تأکید فراوان دارد و آن را لازمه دستیابی به کمال انسانی می داند.

جمعیت شناسی

جمعیت شناسی دین اسلام به مطالعه پراکندگی جغرافیایی و ویژگی های جمعیتی پیروان این دین در سراسر جهان می پردازد. همانطور که پیشتر ذکر شد اسلام دومین دین بزرگ از نظر تعداد پیروان است و این جمعیت میلیاردی در مناطق مختلفی از کره زمین ساکن هستند. برخلاف تصور رایج که جمعیت مسلمانان عمدتاً در خاورمیانه متمرکز است بخش عظیمی از مسلمانان جهان در واقع در قاره آسیا زندگی می کنند به ویژه در جنوب شرق آسیا و جنوب آسیا. این گستردگی جمعیتی تنوع فرهنگی و قومی در میان امت اسلامی را نیز به همراه دارد.

آمارها نشان می دهند که جمعیت مسلمانان در بسیاری از مناطق جهان از جمله اروپا و آمریکای شمالی در حال رشد است. این رشد ناشی از عواملی چون نرخ موالید بالاتر نسبت به برخی گروه های جمعیتی دیگر مهاجرت و درصدی از گرایش افراد به این دین است. درک جمعیت شناسی اسلام برای سیاست گذاری های اجتماعی اقتصادی و فرهنگی در سطح ملی و بین المللی اهمیت دارد و تصویری واقع بینانه از حضور و نقش مسلمانان در جهان معاصر ارائه می دهد.

دین اسلام در کشورهای مختلف جهان

حضور دین اسلام در کشورهای مختلف جهان بسیار متنوع است. در برخی کشورها مسلمانان اکثریت قاطع جمعیت را تشکیل می دهند مانند اندونزی پاکستان بنگلادش ایران ترکیه مصر و بسیاری از کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه. اندونزی به تنهایی بزرگترین جمعیت مسلمان جهان را در خود جای داده است. در کشورهای دیگر مسلمانان اقلیت های قابل توجهی هستند مانند هند که با وجود اکثریت هندو یکی از بزرگترین جمعیت های مسلمان جهان را دارد یا چین و روسیه که در مناطق خاصی دارای جمعیت مسلمان قابل توجهی هستند.

گسترش اسلام در طول تاریخ و مهاجرت های جمعیتی در قرون اخیر باعث شده است که جوامع مسلمان در تقریباً تمامی کشورهای جهان یافت شوند. این جوامع در هر منطقه با فرهنگ ها و سنت های محلی درآمیخته اند و تنوع غنی از آداب و رسوم اسلامی را به وجود آورده اند. بررسی وضعیت مسلمانان در کشورهای مختلف شامل مطالعه وضعیت اجتماعی اقتصادی سیاسی و فرهنگی آنان است که نشان دهنده چالش ها و فرصت های پیش روی این جوامع در دنیای مدرن است.

دین اسلام در کشورهای اروپایی

دین اسلام در کشورهای اروپایی عمدتاً به عنوان یک دین اقلیت حضور دارد اما در دهه های اخیر به دلیل مهاجرت از کشورهای مسلمان و رشد طبیعی جمعیت شمار پیروان آن به طور قابل توجهی افزایش یافته است. فرانسه آلمان بریتانیا و ایتالیا از جمله کشورهایی در غرب اروپا هستند که دارای جمعیت های مسلمان بزرگی می باشند. در شرق اروپا و منطقه بالکان کشورهایی مانند آلبانی بوسنی و هرزگوین و کوزوو دارای اکثریت یا اقلیت های بزرگ مسلمان هستند که ریشه در تاریخ طولانی حضور اسلام در این مناطق دارد.

وضعیت مسلمانان در اروپا پیچیده و متنوع است. آن ها بخشی جدایی ناپذیر از بافت اجتماعی و فرهنگی بسیاری از شهرهای اروپایی شده اند اما در عین حال با چالش هایی مانند ادغام اجتماعی تبعیض و مسائل مربوط به هویت دینی در جوامع سکولار مواجه هستند. جوامع مسلمان در اروپا تنوع زیادی دارند و از اقوام و ملیت های مختلفی تشکیل شده اند که هر یک سنت ها و تجربیات خاص خود را دارند. مساجد و مراکز اسلامی در سراسر اروپا به عنوان کانون های دینی اجتماعی و فرهنگی برای این جوامع عمل می کنند.

اسلام؛ دومین دین بزرگ در آمریكا تا سال ۲۰۴۰ خواهد شد

پیش بینی های جمعیتی نشان می دهد که دین اسلام در حال رشد سریع در ایالات متحده آمریکا است و انتظار می رود تا سال 2040 میلادی پس از مسیحیت به دومین دین بزرگ این کشور تبدیل شود و از یهودیت پیشی گیرد. این رشد عمدتاً ناشی از مهاجرت مسلمانان از کشورهای مختلف جهان و همچنین نرخ باروری بالاتر در میان جمعیت مسلمانان ساکن آمریکا است. اگرچه تعداد افرادی که در آمریکا به اسلام می گروند نیز وجود دارد اما سهم اصلی رشد مربوط به دو عامل اول است.

جمعیت مسلمانان در آمریکا نیز بسیار متنوع است و شامل مهاجرانی از خاورمیانه شمال آفریقا جنوب آسیا جنوب شرق آسیا و آفریقای سیاه و همچنین آمریکایی های آفریقایی تبار و لاتین تبار می شود که به اسلام گرویده اند. این تنوع جامعه مسلمانان آمریکا را به یکی از متنوع ترین جوامع مسلمان در جهان تبدیل کرده است. رشد جمعیت مسلمانان در آمریکا تأثیراتی بر چشم انداز اجتماعی فرهنگی و سیاسی این کشور خواهد داشت و توجه بیشتری را به این گروه دینی و نیازهای آن جلب می کند.

بزرگترین دین ها یا سیستم های اعتقادی بر اساس شمار پیروان

رتبه بندی بزرگترین دین ها و سیستم های اعتقادی جهان بر اساس شمار پیروان تصویری کلی از توزیع باورها در میان جمعیت انسانی ارائه می دهد. این رتبه بندی معمولاً شامل ادیان سازمان یافته اصلی و همچنین گروه های غیرمذهبی یا ادیان محلی گسترده می شود. بر اساس اکثر آمارهای موجود مسیحیت با بیشترین تعداد پیرو در صدر این فهرست قرار دارد. پس از آن اسلام به عنوان دومین دین بزرگ جهان شناخته می شود.

پس از مسیحیت و اسلام گروه های دیگری مانند افراد بی دین یا غیرمذهبی (شامل خداناباوران ندانم گرایان و کسانی که به دین خاصی پایبند نیستند) معمولاً به عنوان سومین گروه بزرگ جمعیتی مطرح می شوند. هندوئیسم بودیسم و سپس ادیان محلی یا سنتی در چین و آفریقا در رتبه های بعدی قرار می گیرند. ادیان دیگری مانند سیک گرایی یهودیت بهائیت و سایر ادیان کوچکتر نیز در این فهرست جای دارند اما با تعداد پیروان کمتر. این رتبه بندی معیاری برای درک وسعت و پراکندگی ادیان در سطح جهانی است.

گروه های اصلی ادیان

ادیان جهان را می توان بر اساس ریشه تاریخی جغرافیایی و آموزه های مشترک در گروه های اصلی دسته بندی کرد. یکی از مهم ترین این گروه ها ادیان ابراهیمی هستند که شامل یهودیت مسیحیت و اسلام می باشند. این ادیان ریشه در باور به پیامبری حضرت ابراهیم دارند و همگی بر مفهوم یکتاپرستی تأکید می کنند هرچند در جزئیات الهیاتی و شریعت تفاوت هایی دارند. ادیان ابراهیمی بزرگترین بخش از جمعیت دینی جهان را تشکیل می دهند.

گروه بزرگ دیگر ادیان دارمایی هستند که ریشه در شبه قاره هند دارند و شامل هندوئیسم بودیسم جائین گرایی و سیک گرایی می شوند. این ادیان مفاهیم مشترکی مانند دارما کارما و چرخه تولد و مرگ را در بر می گیرند هرچند مسیرهای رستگاری متفاوتی را ارائه می دهند. علاوه بر این ها ادیان آسیای شرقی (مانند تائوئیسم و کنفوسیانیسم که اغلب در قالب دین عامه چین دسته بندی می شوند) و ادیان سنتی و بومی در قاره های مختلف نیز از دیگر گروه های اصلی ادیانی هستند که هر یک ویژگی ها و تاریخ منحصر به فرد خود را دارند.

مسیحیت

مسیحیت بزرگترین دین جهان از نظر تعداد پیروان است و بیش از دو میلیارد نفر در سراسر جهان خود را مسیحی می دانند. این دین در قرن اول میلادی در منطقه فلسطین کنونی ظهور یافت و بر پایه زندگی تعالیم و باور به الوهیت حضرت عیسی مسیح (ع) بنا شده است. مسیحیان کتاب مقدس را شامل عهد عتیق (که با تنخ یهودی مشترک است) و عهد جدید (شامل انجیل ها و نامه ها) به عنوان کلام الهی می پذیرند. اعتقاد به تثلیث (پدر پسر و روح القدس در یک ذات واحد) از آموزه های محوری در بخش عمده ای از شاخه های مسیحیت است.

مسیحیت در طول تاریخ به شاخه های اصلی مانند کاتولیک پروتستان و ارتدوکس تقسیم شده است که هر یک سنت ها ساختارها و گاهی آموزه های الهیاتی متفاوتی دارند. این دین گستردگی جغرافیایی بی نظیری دارد و پیروان آن در تمامی قاره ها یافت می شوند اگرچه مراکز جمعیتی بزرگ آن در اروپا قاره آمریکا بخش هایی از آفریقا و اقیانوسیه قرار دارند. مسیحیت تأثیر عمیقی بر تاریخ فرهنگ و تمدن غرب و بخش های وسیعی از جهان گذاشته است.

اسلام

اسلام دومین دین بزرگ جهان است که در قرن هفتم میلادی در شبه جزیره عربستان توسط حضرت محمد (ص) بنیان گذاشته شد. اصلی ترین رکن این دین توحید مطلق یا باور به یگانگی خداوند است. کتاب مقدس مسلمانان قرآن کریم به عنوان کلام وحی الهی و راهنمای زندگی پذیرفته شده است. مسلمانان به سلسله پیامبران پیشین نیز ایمان دارند و حضرت محمد (ص) را آخرین فرستاده خداوند می دانند.

جمعیت مسلمانان جهان بیش از 2 میلیارد نفر تخمین زده می شود و این جمعیت در مناطق مختلفی از جمله خاورمیانه شمال آفریقا بخش های وسیعی از آسیا (به ویژه جنوب و جنوب شرق آسیا) و همچنین به صورت اقلیت های بزرگ و رو به رشد در اروپا و قاره آمریکا پراکنده شده اند. اسلام نیز مانند سایر ادیان بزرگ دارای شاخه های اصلی است که مهم ترین آن ها اهل سنت و شیعه هستند هرچند شاخه ها و مکاتب فکری دیگری نیز در طول تاریخ شکل گرفته اند. اسلام تأثیرات فرهنگی اجتماعی و سیاسی عمیقی در بخش های وسیعی از جهان داشته و دارد.

هندوئیسم

هندوئیسم یکی از کهن ترین سنت های دینی جهان است که ریشه در شبه قاره هند دارد. این آیین با بیش از 900 میلیون پیرو چهارمین گروه بزرگ اعتقادی در جهان (پس از مسیحیت اسلام و گروه غیرمذهبی ها) محسوب می شود. هندوئیسم برخلاف بسیاری از ادیان دیگر بنیان گذار واحد یا کتاب مقدسی واحد ندارد و مجموعه ای از سنت ها فلسفه ها و باورهای متنوع را در بر می گیرد. متون مقدس اصلی آن شامل وداها اوپانیشادها پوراناها و حماسه هایی مانند مهابهاراتا و رامایانا است.

مفاهیم محوری در هندوئیسم شامل دارما (وظیفه و راه درست زندگی) کارما (قانون عمل و پیامد) سامسارا (چرخه تولد مرگ و بازتولد) و موکشا (رهایی از این چرخه) است. تنوع خدایان و الهه ها در هندوئیسم وجود دارد اما اغلب به عنوان مظاهر یا جنبه های مختلف یک واقعیت غایی واحد (برهمن) در نظر گرفته می شوند. هندوئیسم عمدتاً در هند و نپال متمرکز است اما جوامع هندو در کشورهای دیگر مانند بنگلادش سری لانکا پاکستان مالزی فیجی و کشورهای غربی نیز حضور دارند.

بودیسم

بودیسم آیینی است که در حدود قرن ششم پیش از میلاد در شمال هند توسط سیدهارتا گوتاما که بعدها به بودا (به معنای بیدار شده) ملقب شد بنیان گذاشته شد. بودیسم با حدود 376 میلیون پیرو پنجمین گروه بزرگ اعتقادی در جهان است. آموزه های اصلی بودا بر چهار حقیقت شریف و راه هشت گانه استوار است که هدف آن ها پایان دادن به رنج و رسیدن به نیروانا (رهایی) است. بودیسم بر مفاهیمی مانند کارما بازتولد و عدم وابستگی تأکید دارد.

بودیسم در طول تاریخ به شاخه های اصلی مانند تراوادا (عمدتاً در جنوب شرق آسیا و سری لانکا) و ماهایانا (عمدتاً در شرق آسیا مانند چین ژاپن کره و ویتنام) و واجریانا (عمدتاً در تبت و مغولستان) تقسیم شده است. این آیین از هند به بسیاری از مناطق آسیا گسترش یافت و با فرهنگ های محلی درآمیخت. امروزه بودیسم در آسیا و همچنین به عنوان یک دین اقلیت در کشورهای غربی پیروان قابل توجهی دارد و تأثیر عمیقی بر فلسفه هنر و فرهنگ در مناطق بودایی نشین گذاشته است.

یهودیت

یهودیت یکی از کهن ترین ادیان توحیدی جهان و از ادیان ابراهیمی است که ریشه در عهد و پیمان خداوند با حضرت ابراهیم و سپس با بنی اسرائیل دارد. این آیین در حدود قرن سیزدهم پیش از میلاد شکل گرفت و بر پایه شریعت الهی که به حضرت موسی (ع) در کوه سینا وحی شد (تورات) و متون مقدس بعدی (تنخ) استوار است. یهودیان به خدای یگانه و انتخاب شدن بنی اسرائیل به عنوان قوم برگزیده خداوند باور دارند.

جمعیت یهودیان جهان در حدود 14 تا 15 میلیون نفر تخمین زده می شود که در مقایسه با ادیان بزرگ دیگر کمتر است اما تأثیر تاریخی و فرهنگی یهودیت بر جهان بسیار عمیق بوده است. یهودیت منشأ پیدایش مسیحیت و اسلام است و بسیاری از مفاهیم و شخصیت های کلیدی در این ادیان با یهودیت مشترک هستند. جمعیت های بزرگ یهودی امروزه در کشور اسرائیل و ایالات متحده آمریکا و همچنین در اروپا و سایر نقاط جهان زندگی می کنند. این آیین دارای شاخه های مختلفی مانند ارتدوکس محافظه کار و اصلاح گرا است.

اشتراکات

ادیان ابراهیمی شامل یهودیت مسیحیت و اسلام با وجود تفاوت های الهیاتی و شریعتی دارای اشتراکات بنیادینی هستند که ریشه در منشأ مشترک آن ها و باورهای پایه ای شان دارد. هر سه آیین بر مفهوم یکتاپرستی تأکید دارند هرچند برداشت ها از این مفهوم ممکن است متفاوت باشد (مانند مفهوم تثلیث در مسیحیت در مقابل توحید محض در اسلام و یهودیت). باور به خدایی یگانه که خالق و مدبر جهان است اصلی مشترک است.

هر سه دین به پیامبری و نقش پیامبران به عنوان فرستادگان الهی برای هدایت بشر ایمان دارند و بسیاری از پیامبران مانند ابراهیم موسی و عیسی در تمامی این ادیان مورد احترام هستند. همچنین باور به کتب مقدس به عنوان منبع وحی الهی از اشتراکات مهم است اگرچه هر دین کتاب مقدس خاص خود را دارد (تورات انجیل قرآن). در زمینه اخلاق این ادیان بر مفاهیم مشترکی مانند عدالت رحمت کمک به نیازمندان و دوری از گناهان بزرگ تأکید می کنند و چارچوب های اخلاقی خود را بر پایه دستورات الهی بنا می نهند. در نهایت باور به زندگی پس از مرگ رستاخیز و حسابرسی اعمال انسان ها در روز قیامت و وجود بهشت و جهنم نیز از دیگر اشتراکات مهم این ادیان است.

—

سوالات متداول

بزرگترین کشورهای مسلمان جهان کدامند؟

بزرگترین کشورهای مسلمان جهان از نظر جمعیت شامل اندونزی پاکستان هند بنگلادش نیجریه مصر ایران و ترکیه هستند. اندونزی با بیشترین تعداد مسلمان در صدر قرار دارد.

به چه کشورهایی کشور اسلامی می گویند؟

به کشورهایی که اسلام دین رسمی آن هاست یا قوانینشان بر پایه شریعت اسلامی استوار است کشور اسلامی گفته می شود. این تعریف بیشتر جنبه قانونی و سیاسی دارد.

دین اسلام در قانون اساسی کدام کشورها بیان شده است؟

دین اسلام در قانون اساسی بسیاری از کشورهای مسلمان نشین به عنوان دین رسمی یا منبع اصلی قانون گذاری ذکر شده است مانند ایران عربستان سعودی پاکستان و مصر.